Czytniki kodów kreskowych

Generator kodów kreskowych Weaver Barcodes

Kody kreskowe z programu Weaver Barcodes to uniwersalne rozwiązanie, które można stosować w wielu środowiskach oraz na stronach www. Poniżej przedstawiamy generator, który potrafi wygenerować najpopularniejsze kody takie jak: Aztec, QR Code, EAN 13, CODE128 itd. z możliwością zapisania ich do pliku oraz podpisem.

Aby wygenerować kod, w pierwszej kolejności należy wybrać rodzaj kodu, w jakim chcemy zakodować ciąg znaków. Następną czynnością jest wprowadzenie odpowiedniego ciągu do wybranego przez siebie typu kodu. Kody takie jak: EAN13, EAN8, ITF, UPCA, UPCE są kodami numerycznymi, czyli można kodować w nich tylko ciąg cyfr. Natomiast kody takie jak: QRCode, Aztec, Code128, Code39, DataMatrix są kodami alfanumerycznymi, czyli można oprócz ciągu liczb zakodować w nich litery alfabetu. W przypadku podania nieprawidłowego ciągu znaków dla wybranego kodu kreskowego generator wyświetli błąd o złym wprowadzeniu znaków.

https://hdwr.pl/pl/i/Generator-kodow-kreskowych-QR/70

Pojemne kody QR

Kody QR (Quick Response Code) -to kody alfanumeryczne, dwuwymiarowe, matrycowe, kwadratowy kod, który został wynaleziony przez japońską firmę Denso-Wave w 1994 roku. Modułem w kodzie jest kwadrat mogący przybrać jeden z 2 kolorów; ciemny i jasny. W kodzie wykorzystuje się wzór wyszukiwania, są to 3 kwadraty umieszczone w 3 narożnikach kodu. Dzięki nim skaner odszukuję poszczególne miejsca w kodzie. Dodatkowo w kodzie znajduje się wzór synchronizacji. Są to dwie linie; pionowa i pozioma, w których zawarte są informacje na temat wersji kodu, gęstości oraz współrzędnych z poszczególnymi danymi.

W kodach QR można wyróżnić 40 wersji ponumerowanych od 1 do 40 gdzie liczby te oznaczają coraz większą pojemność kodu. Maksymalna pojemność w największej wersji to 7089 znaków (numerycznych), 4296 (alfanumerycznych), 2953 (kodu binarnego) i 1817 (alfabetu japońskiego).

QR code posiadają różne stopnie zabezpieczania danych. Można dzięki niemu odszyfrować kod mimo uszkodzenia lub zabrudzenia. Wyróżnia się 4 poziomy korekcji: 7% (L-low), 15% (M-Medium), 25% (Q-Quartile) i 30% (H-High). Im większy poziom korekcji danych tym mniej informacji możemy w nim zamieścić.

https---sklep.hdwr.pl- — Po ze skanowaniu kodu przeniesię was na stronę. Sprawdź jaką 🙂

EAN-13 czyli Europejski UPC

Kod EAN-13, wywodzi się z USA i został stworzony na podstawie standardu UPC-A. Po sukcesie systemu UPC utworzono European Article Numbering Association w 1977 roku, z zadaniem opracowania kompatybilnego systemu, który mógłby być stosowany poza Ameryką Północną.

Oba kody z pozoru wyglądają inaczej. W kodzie UPC-A cyfra występuje przed i za kodem (cyfra kodu kraju 0 i cyfra kontrolna 5), a na dole można zobaczyć 2 grupy po 5 cyfr (kod wytwórcy i produktu). W kodzie EAN-13 nie występuje liczba kontrolna za resztą kodu oraz liczby składają się z grup po 6 cyfr. Jednak jeśli zwrócimy uwagę na paski i przerwy to są one identyczne w obu kodach.

Kod składa się z 4 grup:

-Kod systemowy (obejmuje dwie lub trzy pierwsze liczby)

System EAN został opracowany przez dodanie jednej liczby do systemu numerowego UPC. Ten system z biegiem czasu stał się kodem kraju, ale z biegiem czasu trzeba było go rozszerzyć o kolejną liczbę z powodu liczby państw na świecie. Polsce został przypisany numer 590. Wprowadzono też kody nieoznaczające kraju, np. kody zaczynające się od liczby 2 oznaczają kod wagowy.

-Kod producenta (obejmuje cztery, pięć lub sześć cyfr)

Kod producenta jest kodem unikatowym przydzielanym dla danego wytwórcy. Wytwórca wraz z kodem producenta dostaje również przydzieloną pule kodów produktów. Po jej wyczerpaniu trzeba ponownie zgłosić się po nowy kod producenta z kolejna pulą kodów produktu.

-Kod produktu (długość zależna od kodu systemowego i producenta)

Kod produktu wytwórca nadaje sam swoim produktom z przydzielonej mu puli nie jak w przypadku kodu producenta, który jest narzucany. On sam musi pilnować czy kod który nadaje nowemu produktowi nie był już wykorzystywany we wcześniejszych produktach.

-Cyfra kontrolna

Cyfra kontrolna jest liczbą używaną do sprawdzenia, czy kod został zeskanowany poprawnie. Cyfra kontrolna jest sprawdzana z obliczeń w oparciu o pozostałe cyfry w kodzie i jeśli cyfry mają wartość taka jak liczba kontrolna wtedy kod został zeskanowany prawidłowo.

Każdy kraj ma swoją organizację odpowiedzialną za przyznawanie kodów producentom i utrzymuje centralną bazę danych o kodach. W Polsce jest to EAN POLSKA. System EAN jest pod kontrolą EAN International z siedzibą w Brukseli.

Pierwszy kod UPC

UPC (Universal Product Code) – uniwersalny kod produktu został przyjęty do powszechnego stosowania od 1973. UPC posiada dwie wersje: UPC-A jest to wersja pełna i jest kodowane w nim 12 cyfr oraz UPC-E, czyli wersja skrócona, w której kodowane jest tylko 6 cyfr. UPC jest kodem numerycznym, w którym występuję zawsze cyfra kontrolna. Kod ten stosowany jest przede wszystkim w Kanadzie (organizacja ECCC) i USA (organizacja UCC), a od 2005 roku w wyniku połączenia standardów UPC oraz EAN organizacje weszły w skład globalnej organizacji GS1.

W kodzie UPC-A dwanaście cyfr dziesiętnych kodowane jest jako SLLLLLLMRRRRRRE, gdzie S (początek) i E (koniec) oznaczone są przez 3 moduły, M (środek, pole ochronne). Każde L i R jest cyfrą przedstawioną przez 7 modułów. Pierwsza cyfra L jest prefiksem, natomiast ostatnia cyfra R jest sumą kontrolną.

26 czerwca 1974 roku w supermarkecie Marsh w Troy w Ohio po raz pierwszy sprzedano towar oznaczony kodem kreskowym. Była to paczka dziesięciu owocowych gum do żucia firmy Wrigley. O ile sprzedawca, który zeskanował produkt nie przeszedł do historii, o tyle paczkę gum można oglądać w Narodowym Muzeum Historii Amerykańskiej w Waszyngtonie.

Czytniki kodów kreskowych dla programu Subiekt

Z programem Subiekt GT współpracuje większość czytników kodów kreskowych. Jednak nie wszystkie czytniki posiadają możliwość zaprogramowania wszystkich funkcji wykorzystywanych przez ten program.

Czytniki z możliwością podstawowego programowania w którym symulacja klawisza „Enter” możliwa jest tylko pojedynczo, pozwala na przeskoczenie podczas skanowania towaru z kolumny w której pokazuje się nazwa produktu, którego kod kreskowy jest właśnie skanowany, do kolumny wykazującej ilość programu.

Czytniki z możliwością zaawansowanego programowania w których możliwa jest symulacja klawisza „Enter” więcej niż jeden raz, pozwala na przeskoczenie podczas skanowania kodów kreskowych produktów, z jednego wiersza do kolejnego itd. Polega to na tym że po prawidłowym odczycie kodu i zweryfikowaniu nazwy towaru zaszyfrowanej w kodzie, kursor przeskakuje nie do kolejnej kolumny, oznaczającej ilość wprowadzanego do programu towaru, ale pomija ją, automatycznie przechodząc do kolejnego wiersza. Pozwala to na szybkie i sprawne rejestrowanie w programie pojedynczych sztuk towaru.

Czytniki kodów kreskowych ułatwiają identyfikację produktów, oraz usprawniają proces przetwarzania danych o nich w bazach danych.

Czytniki można podzielić na laserowe, charakteryzują się one wyraźną wiązką emitowaną przez czytnik, oraz na czytniki CCD o szerszej mniej wyraźnej i jednolitej wiązce.

Innym kryterium podziału czytników jest sposób komunikacji czytnik-odbiornik.

Rozróżniamy czytnik przewodowe, które komunikują się z komputerem, czy kasą za pomocą przewodu kablowego.

Czytniki kodów kreskowych bezprzewodowe, komunikują się z komputerem za pomocą specjalnego odbiornika, który podłączany jest do portu USB komputera. Czytniki bezprzewodowe mogą różnić się od siebie zasięgiem działania. Funkcje odbiornika może pełnić także podłączana do portu USB specjalna stacja dokująca, która najczęściej pełni także rolę ładowarki.

Czytniki bezprzewodowe bluetooth, charakteryzują się małym zasięgiem działania, jednak istnieje możliwość pracy czytnika nie tylko z systemem Windows, ale także z systemami iOS lub Android.